Νικόλαος Δ. Αλεξανδράκος Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής (+30) 210 36 48 074 info@psychotherapies.gr
Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία
"Το φταίξιμο δεν είναι στ' άστρα αλλά στον εαυτό μας. Σ' αυτόν είμαστε υποταγμένοι."
William Shakespeare (1564-1616), ποιητής - δραματουργός
Caravaggio (1597) "Narciso"
Η ψυχοθεραπεία είναι μία εργασία κατανόησης και αναθεώρησης του εαυτού, των επιθυμιών και των αναγκών μας, ώστε να δούμε γιατί είμαστε αυτοί που είμαστε, γιατί κάνουμε ό,τι κάνουμε και εάν οι επιλογές μας τελικά βοηθούν ή είναι δυσλειτουργικές. Η ενημερότητα για τις ενδοψυχικές συγκρούσεις και τις ασυνείδητες άμυνές μας και η (ανα-)νοηματοδότηση της υποκειμενικής εμπειρίας εμπίπτουν στην πρακτική της Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας, προσέγγισης που διέπεται από τις αρχές της Ψυχανάλυσης, όπως έχουν εξελιχθεί μέχρι σήμερα, και συνοψίζεται -αλλά δεν περιορίζεται- σε τεχνικές, όπως η Αναγνώριση Μοτίβων (τυπικές αντιδράσεις που χαρακτηρίζουν οριζόντια όλες τις εκφάνσεις του ψυχισμού μας), η Φαντασιακή Ζωή (χωρίς περιορισμούς αναφορά σε επιθυμίες, φόβους, φαντασιώσεις, όνειρα και ονειροπολήσεις), η Διερεύνηση Παρελθόντος (η άχρονη επιβίωσή του στο παρόν με έμφαση στους πρώιμους δεσμούς), οι Ψυχικές Άμυνες (ασυνείδητοι ψυχικοί μηχανισμοί με συγκαλυμμένες εκφάνσεις), η Επίδραση Συναισθήματος (έμφαση στα συναισθήματα ακόμη κι αν είναι συγκρουσιακά ή απειλητικά ή εκτός συνειδητής επίγνωσης), και οι Διαπροσωπικές Σχέσεις (μέσα από την ίδια τη σχέση μεταξύ θεραπευόμενου και θεραπευτή).
Η ψυχοθεραπευτική συνθήκη απευθύνεται στο θεραπευτικό αίτημα, συνήθως ένα σύμπτωμα, όπως άγχος, φοβία, αϋπνία, δυσφορία, θλίψη, θυμό, εξαρτήσεις, ωστόσο πηγαίνει και πέρα από αυτό καθώς η ασφάλεια και η αυθεντικότητά της διαμορφώνουν το πλαίσιο για μία επανορθωτική εμπειρία ως προς τους τρόπους πρόσδεσης στις διαπροσωπικές σχέσεις, συνεισφέρουν σε μια πιο ρεαλιστική αίσθηση "εαυτού" και αυτοεκτίμησης και ανοίγουν προοπτικές σε μια ελεύθερη και ευέλικτη αντιμετώπιση των προκλήσεων.
Οι θεραπευτικές συνεδρίες διαρκούν 45 λεπτά και ανάλογα με το αίτημα και την κλινική αξιολόγηση η συχνότητά τους κυμαίνεται από μία έως δύο φορές την εβδομάδα. Πρόκειται για θεραπεία "ανοικτού τέλους" αλλά υπό συνθήκες και κατά περίσταση, αναλόγως του θεραπευτικού αιτήματος, μπορεί να διαμορφωθεί είτε πρόγραμμα εστιασμένης βραχύχρονης παρέμβασης ή ορισμένος αριθμός συνεδριών συμβουλευτικής.
Ειδικά Θέματα Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας
Picasso (1937) "Femme en pleurs"
Άγχος. Προσαρμογή και Διαταραχές.
Εγγενές στοιχείο από την αυγή της ανθρώπινης εμπειρίας, το άγχος είναι η ψυχοφυσιολογική αντίδραση προσαρμογής σε καταστάσεις απειλής, πίεσης ή πρόκλησης. Και ενώ αυτές οι καταστάσεις αλλάζουν διαρκώς μορφή στην πορεία της εξέλιξής μας, το άγχος παραμένει ως μηχανισμός προειδοποίησης και προετοιμασίας φροντίζοντας για την επιβίωσή μας αλλά και βοηθώντας στην καθημερινή μας προσαρμογή με το να μας κρατά σε εγρήγορση και να μας κινητοποιεί προς την επίτευξη των στόχων και την επίλυση των προβλημάτων μας.
Miró (1973) "Le Sourire dʼune larme"
Φροντίδα Ψυχικής Υγείας.
Το ότι δεν είμαι ψυχικά ασθενής δεν είναι απαραιτήτως ταυτόσημο με το ότι είμαι ψυχικά εύρωστος. Καλή ψυχική υγεία σημαίνει ότι μπορώ να αποδίδω στο μέγιστο του δυναμικού μου και ότι έχω ενεργό ρόλο στις σχέσεις μου, τόσο στην οικογένεια και τους φίλους όσο στη δουλειά και την κοινότητα. Από την άλλη πλευρά, η ψυχική υγεία δεν είναι μία έννοια στατική αλλά αντιθέτως δυναμική καθότι μεταβάλλεται βραχυπρόθεσμα σε συνάρτηση με τρέχουσες καταστάσεις αλλά και μακροπρόθεσμα στην πορεία της ζωής.
Bernini (1620) "Ermafrodito dormiente"
Δυσφορία... για τη "Δυσφορία Φύλου".
Το τελευταίο νομικό πλαίσιο για τη δυνατότητα νομικής κατοχύρωσης φύλου βάσει αυτοπροσδιορισμού και χωρίς σχετική ιατρική και ψυχιατρική ένδειξη έφερε στην επιφάνεια μία πληθώρα ασαφειών, ελλείψεων στην ενημέρωση, παρανοήσεων, αλλά και φόβων και προκαταλήψεων από μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας για ανθρώπους, των οποίων κάποια χαρακτηριστικά και συμπεριφορές μοιάζουν να είναι ασύμφωνα με τα κοινωνικά "παραδοσιακά" ή αλλιώς τα αναμενόμενα βάσει της εξωτερικής τους εικόνας.
Θλίψη την περίοδο των εορτών
Θλίψη την περίοδο των εορτών.
Αίσθημα μοναξιάς και αβοηθησίας, ευερεθιστότητα αλλά και δυσθυμία, νοσταλγία ή και θυμός για παλαιότερες γιορτές και παλινδρόμηση σε παιδικές μαγικές σκέψεις να λυθούν τα προβλήματα με μια χριστουγεννιάτικη ευχή. Ψυχικές αλλαγές σε τέτοιες περιόδους είχαν εντοπιστεί από παλιά και είχαν ερμηνευτεί σε πλαίσιο ατομικής νεύρωσης και όχι λόγω κάποιας στρεσσογόνου δράσης των ίδιων των εορτών.